Οδηγός για σχεδιασμό παιδικών χαρών χωρίς αποκλεισμούς 

Περιλάβετε εξοπλισμό που διεγείρει κάθε αισθητήριο σύστημα. Για την ακουστική επεξεργασία, χρησιμοποιήστε μουσικά όργανα και ομιλούντες σωλήνες. Οι ιδιοδεκτικές δραστηριότητες, όπως τα προϊόντα αναρρίχησης, τα δίχτυα και οι συσκευές άλματος, υποστηρίζουν την κίνηση των μυών και των αρθρώσεων. Η απτική εμπλοκή επιτυγχάνεται με πέτρες αναρρίχησης με υφή, παιχνίδια με άμμο και πάνελ παιχνιδιού. Η αιθουσαία ανάπτυξη επωφελείται από τα περιστρεφόμενα παιχνίδια, τις κούνιες και τις δραστηριότητες ισορροπίας. Η οπτική αντίληψη ενισχύεται με πάνελ παιχνιδιού με έντονα χρώματα, χρώματα αντίθεσης και τηλεσκόπια.

Μια παιδική χαρά χωρίς αποκλεισμούς πρέπει να είναι προσβάσιμη, εξασφαλίζοντας εύκολη μετακίνηση, κίνηση και προσέγγιση. Επιλέξτε υλικά επίστρωσης που πληρούν τα πρότυπα EN 1176 και EN 1177, για μείωση των τραυματισμών, διευκόλυνση της πρόσβαση και για ομορφιά. Οι διαδρομές πρέπει να είναι αρκετά φαρδιές ώστε οι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων, οι γονείς με καροτσάκια και τα παιδιά που προτιμούν να μην αγγίζονται, να περνούν άνετα ο ένας από τον άλλο. Εξασφαλίστε ισόπεδες μεταβάσεις μεταξύ διαφορετικών επιφανειών ώστε να επιτρέπεται η ελεύθερη κίνηση για όσους χρησιμοποιούν βοηθήματα κινητικότητας. 

Ομαδοποιήστε παρόμοια αντικείμενα με διαφορετικά επίπεδα πρόκλησης, όπως παιχνίδια περιστροφών, ώστε παιδιά διαφορετικών ικανοτήτων να μπορούν να συμμετέχουν στην ίδια δραστηριότητα δίπλα-δίπλα. Οι παιδικές χαρές πρέπει να προσελκύουν παιδιά όλων των ηλικιών και ικανοτήτων προσφέροντας μια σειρά από παιχνίδια με διαφορετικά επίπεδα προκλήσεων. Παρόλο που δε θα χρησιμοποιήσουν όλα τα παιδιά όλα τα παιχνίδια, είναι σημαντικό να έχει κάθε παιδί την επιλογή του τι παίζει. 

Οι απομονωμένες περιοχές εντός της παιδικής χαράς, που είναι όμως ακόμα ορατές, είναι ιδανικές για τα παιδιά που χρειάζονται έναν ήσυχο χώρο για να αποσυρθούν από την αισθητηριακή υπερφόρτωση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν χώρους κάτω από κατασκευές πολλαπλών παιχνιδιών, σπιτάκια και άλλο κλειστό εξοπλισμό, όπου τα παιδιά αισθάνονται ασφάλεια, ενώ παραμένουν ορατά από τους γονείς ή τους φροντιστές. Ένα μονοπάτι προσανατολισμού επιτρέπει στα παιδιά να επιθεωρήσουν τον χώρο παιχνιδιού πριν εμπλακούν, παρέχοντας μια ασφαλή ζώνη χαμηλής δραστηριότητας για την είσοδο και έξοδο από το παιχνίδι με τους δικούς τους όρους.

Οι παιδικές χαρές είναι χώροι όπου τα παιδιά μπορούν να εξασκούν τις κοινωνικές τους δεξιότητες με τον καλύτερο τρόπο, γι' αυτό είναι ζωτικής σημασίας να περιλαμβάνουν εξοπλισμό που ενθαρρύνει το συνεργατικό παιχνίδι. Το μοναχικό παιχνίδι είναι ένα παιδί που εξερευνά μόνο του, οπότε μπορείτε να παρέχετε εξοπλισμό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα. Το παιχνίδι με θεατές επιτρέπει στα παιδιά να παρακολουθούν και να συνομιλούν με άλλους χωρίς να συμμετέχουν, γεγονός που διευκολύνεται από τον εξοπλισμό ομαδοποίησης. Το παράλληλο παιχνίδι είναι όταν τα παιδιά παίζουν δίπλα-δίπλα με ξεχωριστές δραστηριότητες, όπως στις κούνιες. Το συναδελφικό παιχνίδι περιλαμβάνει τα παιδιά που παίζουν ανεξάρτητα, ενώ μιμούνται τους άλλους, συνομιλούν και εναλλάσσονται, όπως συμβαίνει σε χώρους με άμμο, νερό και παιχνίδι ρόλων.